Yoga in tijden van Corona
Het mooie weer lokt. De natuur loopt uit en de zomertijd komt eraan. Nu de maatregelen om het Coronavirus te beheersen steeds verder ingrijpen in ons dagelijks leven, zitten we in veelal thuis en volgen het nieuws op een afstand. Onze ouderen en kwetsbaren zijn, zo goed als mogelijk is afgeschermd van de samenleving en de werkzame bevolking is of druk aan het werk om de crisis te bezweren, of thuis aan het werk of zit werkloos thuis. Wat mij opvalt is de soms letterlijke paniek van mensen. We kunnen naar de maan en naar Mars, skypen en face timen, maar in moeilijke tijden beheersen onze instincten ons irrationele gedrag. De oeverloze praatprogramma’s, social media en “ontplofte” telefoons, waar vriendengroepen elkaar gek maken en een veelvoud aan berichtjes…deze dingen jagen de angst en onzekerheid verder aan.
Waar zijn we bang voor? Hoe komt het, dat we helemaal in de ban zijn het virus? Onzekerheid over de toekomst? Het inkomen? Onze gezondheid? We zijn de veronderstelde controle over ons leven kwijt of is er meer aan de hand?
Wie ben ik?
Volgens de yogafilosofie zijn er 5 fundamentele oorzaken van het lijden. Te weten: onwetendheid, ego, verlangen, afkeer en angst voor de dood. Onwetend is de basis, de angst voor de dood de meest fundamentele angst. Zelfs de meest vergevorderde yogi zal de angst om het verlies van het ik moeilijk kunnen overstijgen.
Maar wie ben je? Wat is je essentie? We denken dat we dit lichaam zijn, deze persoonlijkheid, man of vrouw, jong of oud, Nederlander of anders, maar klopt dat ook?
Als klein kind ontwikkelt ons ik-bewustzijn. Een drie jarige zegt niets anders dan “ik” en “zelf”. Als volwassene, als oudere doen we dat ook, terwijl ons lichaam er zo anders uit ziet. Dus wie is die ik? Niet het lichaam…Niet onze gedachten, onze zintuigen, ons verstand…
Zoals er in de herfst de bladeren van de bomen vallen, planten boven de aarde vergaan, maar na de rustperiode in de winter bij het toenemende zonlicht in het voorjaar de knoppen aan de bomen komen en een nieuw seizoen van ontluikende natuur begint, zo is ook ons leven. Wie aanwezig geweest is bij het overlijden van een geliefde, heeft ervaren dat dat wat de geliefde tot die persoon maakte, de essentie langzaam verdwijnt. We verlaten ons fysieke lichaam, maar onze ziel leeft voort. We denken dat we dit lichaam zijn, maar in wezen zijn we zielen. Oneindig en eeuwig.
Dus nu we weten dat de fysieke dood bij het leven hoort, kunnen we ons overgeven aan het moment? Kunnen we ons terugtrekken en kijken naar wat er gebeurt? Angst en paniek zullen ons immuunsysteem ondermijnen, terwijl vertrouwen en positief denken het juist versterken. Wees verstandig! Gebruik je verstand en laat je niet leiden door angst en hysterie. Hou voldoende afstand, was je handen goed en geregeld. Gebruik deze tijd om gezond te eten, beweeg elke dag en ga die dingen doen waar je anders niet aan toekomt. Ruim je huis op, maak tijd voor je hobby’s, leer je kinderen zich te vervelen en maak tijd voor een goed gesprek. Doe yoga! Voel je dat angst en onzekerheid de baas over je wordt, trek je terug en doe yoga! We hoeven ons alleen maar bezig te houden met vandaag!
Ik wens iedereen veel sterkte en een goede gezondheid. Namaste Renate